Pokrzyk wilcza jagoda

łac. Atropa belladonna

Cała roślina śmiertelnie trująca i zawiera alkaloidy tropanowe (ok. 0,5% w liściach): np. hioscyjamina, atropina, skopolamina [1], [2]. Największe stężenie alkaloidów przypada na korzeń (0,85%) oraz owoce (0,65%). Pierwsze objawy mogą wystąpić po 15 minutach i są nimi: zaczerwienienie twarzy, rozszerzenie źrenic, halucynacje oraz napady szału. Przedawkowanie prowadzi do śmierci przez uduszenie. Dla dorosłych dawka śmiertelnie toksyczna wynosi ok. 10-12 jagód [3].

Zajrzyj do darmowej próbki naszego atlasu roślin i podejmij decyzje o zakupie!

Próba smaku:

Dojrzałe owoce opisywane są jako słodkie.

Jak prawidłowo rozpoznać?

Roślina nawet do 150 cm wysokości, kwitnie na bladoróżowo (fioletowawo), jest silnie rozgałęziona, a później posiada czarne i błyszczące owoce. Roślina jest bardzo charakterystyczna i znacząco różniąca się od innych dzikich roślin na terenie Polski.

Wskazówka występowania:

Bardzo rzadka i chroniona roślina występująca wyłącznie na południu kraju, przede wszystkim w górach (Karpaty, Sudety). Spotykana na skrajach lasów i drogach leśnych.

Z czym można pomylić?

Ze względu na kwiaty roślinę można pomylić z:

Lulecznica kraińska (łac. Scopolia carniolica) – roślina opisywana w atlasie, bardzo rzadka, chroniona i także śmiertelnie trująca.

Właściwości medyczne:

Głównym surowcem są liście oraz korzenie, które zawierają alkaloidy tropanowe np. atropinę, skopolaminę, hioscyjaminę. Podobnie jak w przypadku bielunia niegdyś produkowano z liści pokrzyku tytoń leczniczy zapobiegający atakom astmy [4], [5]. Wyciąg z liści ma działanie przeciwskurczowe (między innymi dotyczy przewodu pokarmowego oraz krtani). Środki na bazie pokrzyku podaje się też po zatruciach naparstnicą, niektórymi gatunkami grzybów oraz jako roztwór atropiny do oczu, w celach okulistycznych [4].

Film:

Zachęcam do zapoznania się z playlistą „Rośliny Trujące” na moim kanale na YouTube. Pamiętaj zostawić subskrypcję oraz komentarz – wspierasz tym samym rozwój atlasu!

Wykaz źródeł:

1. RAPORT NAUKOWY EFSA: Kompendium substancji botanicznych w których stwierdzono obecność naturalnie występujących składników mogących stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego w przypadku wykorzystania ich do produkcji żywności i suplementów diety. Dziennik EFSA 2012;10(5):2663. https://gis.gov.pl/wp-content/uploads/2018/05/Kompendium-substancji-botanicznych-w-których-stwierdzono-obecność-naturalnie.pdf
2. Bolesław Broda, Jakub Mowszowicz: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych, PZWL, Warszawa, 1985.
3. Beata Żuraw, Weronika Haratym, Maria Tietze, Elżbieta Weryszko-Chmielewska: Rośliny Dziko Rosnące o Właściwościach Toksycznych Alergoprofil 2014, Vol. 10, Nr 1, 19-27 http://www.mededu.home.pl/linki/AP1-2014_Rosliny_dziko_rosnace_o_wlasciwosciach_toksycznych.pdf
4. Aleksander Ożarowski: Ziołolecznictwo. Poradnik dla lekarzy. PAŃSTWOWY ZAKŁAD WYDAWNICTW LEKARSKICH, WARSZAWA, 1982.
5. Karta produktu medycznego ASTMOSAN https://przychodnia.pl/encyklopedia_lekow/ASTMOSAN_L255/