Róża pomarszczona

łac. Rosa rugosa

Jadalne są liście, kwiaty oraz owoce, zarówno po ugotowaniu jak i na surowo [1]. W wielu kręgach zielarskich trwają burze odnośnie zawartości glikozydów cyjanogennych (w szczególności amigdaliny) w pestkach róż. Nie można znaleźć potwierdzenia tych „teorii” w twardych pozycjach literaturowych [2], przeglądach naukowych [3], czy także bazach danych [4]. Dodatkowo amigdalina ma charakterystyczny migdałowy smak, który w różach jest zupełnie niewyczuwalny. Z wyżej wymienionych powodów należy uznać te informacje za nieprawdziwe i wynikające z błędu. Nie można jednak wykluczyć tzw. śladowych ilości, które nie mają wpływu na człowieka. Nasiona jednak zaleca się usuwać, ze względu na obecność małych haczykowatych włosków, które mogą czepiać się przełyku oraz układu pokarmowego [6]. W celu przyrządzenia herbaty nie usuwam pestek, owoce kroję na pół, zalewam wrzątkiem, a następnie filtruję dostępnym sitkiem. Jako, że po pewnym czasie większość włosków opada na dno, niekiedy nie używam sitka.

Róża pomarszczona w odróżnieniu od innych róż, posiada duże owoce zatem zbiór jest bardziej wydajny. Przy zbiorze należy uważać, bowiem cała roślina posiada kolce, mogące nie tylko zranić skórę, ale także podrzeć ubrania. W moim odczuciu jest to jedna z najsmaczniejszych róż i jako że posiada duże owoce możemy pokusić się, aby zrobić z nich dżem lub nawet keczup.

Zajrzyj do darmowej próbki naszego atlasu roślin i podejmij decyzje o zakupie!

Próba smaku:

Owoce dzikiej róży na początku są kwaśne, ale im zbiór jest późniejszy tym bardziej zyskują na słodyczy.

Próba węchu:

Kwiaty mają przyjemny zapach.

Jak prawidłowo rozpoznać?

Wszystkie gatunki róż posiadają na łodydze kolce, a także mają podobne kwiaty. Są to na ogół krzewy o wielkości do 2 metrów. Róża pomarszczona ma jednak charakterystycznie pomarszczony owoc, co szczególnie jest widoczne w przedojrzałych okazach (widoczne na zdjęciach).

Z czym można pomylić?

Krzew można pomylić z innymi gatunkami róż. Pomyłka nie stanowi zagrożenia, bowiem tylko jeden gatunek występujący w Polsce jest uznawany za niejadalny (gorzki) [5]. Jest nim:

Róża gęstokolczasta (łac. Rosa spinosissima) – jej owoce na początku są typowo czerwone, jednak potem czernieję. Jest to gatunek głównie uprawny, niekiedy dziczejący.

Właściwości medyczne:

Róża pomarszczona ma podobne właściwości co opisywana róża dzika [7].

Film:

W filmie zjadam kwiat róży dzikiej. Zachęcam do zapoznania się z playlistą „Poradnik Chwastożercy” na moim kanale na YouTube. Pamiętaj zostawić subskrypcję oraz komentarz – wspierasz tym samym rozwój atlasu!

Wykaz źródeł:

1. Łukasz Łuczaj: Dzikie Rośliny Jadalne, Chemigrafia Krosno, Krosno 2004.
2. Bolesław Broda, Jakub Mowszowicz: Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych, PZWL, Warszawa, 1985.
3. RAPORT NAUKOWY EFSA: Kompendium substancji botanicznych w których stwierdzono obecność naturalnie występujących składników mogących stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego w przypadku wykorzystania ich do produkcji żywności i suplementów diety. Dziennik EFSA 2012;10(5):2663. https://gis.gov.pl/wp-content/uploads/2018/05/Kompendium-substancji-botanicznych-w-których-stwierdzono-obecność-naturalnie.pdf
4. Baza danych roślin o działaniu toksycznym https://www.fda.gov/food/science-research-food/fda-poisonous-plant-database
5. Łukasz Łuczaj: Dzika Kuchnia, Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 2013
6. Thomas S. Elias, Peter A. Dykeman: Edible Wild Plants A North American Field Guide, Sterling Publishing, New York, 1990.
7. Barbara Kowal-Gierczak, Eliza Lamer-Zarawska, Jan Niedworok: Fitoterapia i leki roślinne, Warszawa, PZWL, 2007.