Głóg dwuszyjkowy

łac. Crataegus laevigata

Jadalne są owoce (bez pestek), liście oraz kwiaty, na surowo oraz po obróbce termicznej [1], [2]. Więcej informacji zawarłem w artykule o głogu jednoszyjkowym.

Zajrzyj do darmowej próbki naszego atlasu roślin i podejmij decyzje o zakupie!

Próba smaku:

Poza kwiatem, zarówno owoc jak i liście mają mączysty, mdły i (moim zdaniem) lekko słodki smak.

Jak prawidłowo rozpoznać?

Jest to ciernisty krzew do 10 metrów wysokości (często o wiele niższy) z czerwonymi owocami (dojrzewają od sierpnia i wiszą nawet do lutego – ale wtedy już średnio nadają się do zbierania) o mączystym smaku. Głóg dwuszyjkowy posiada dwuszyjkowy słupek, oraz podwójną pestkę. Więcej zdjęć znajdziesz w artykule o głogu jednoszyjkowym, bowiem krzewy są do siebie bardzo podobne.

Wskazówka występowania:

Krzew występuje w lasach liściastych i mieszanych w zachodniej części Polski, na wschodzie jest rzadszy.

Z czym można pomylić?

Krzew można pomylić z innymi gatunkami głogu, jarząbami oraz różą. Więcej informacji w artykule o głogu jednoszyjkowym.

Właściwości medyczne:

Posiada właściwości podobne co opisywany głóg jednoszyjkowy [3].

Film:

W filmie zjadam kwiat głogu. Zachęcam do zapoznania się z playlistą „Poradnik Chwastożercy” na moim kanale na YouTube. Pamiętaj zostawić subskrypcję oraz komentarz – wspierasz tym samym rozwój atlasu!

Wykaz źródeł:

1. Łukasz Łuczaj: Dzikie Rośliny Jadalne, Chemigrafia Krosno, Krosno 2004.
2. Monika Fijołek: Atlas Dzikich Roślin Jadalnych. SBM, Warszawa, 2017.
3. Aleksander Ożarowski: Ziołolecznictwo. Poradnik dla lekarzy. WARSZAWA 1982 PAŃSTWOWY ZAKŁAD WYDAWNICTW LEKARSKICH.