Żółtlica drobnokwiatowa

łac. Galinsoga parviflora

Cała część nadziemna rośliny jest jadalna nawet na surowo [1]. Warto ją jednak obrabiać termiczne, gdyż wydobywa wtedy z siebie o wiele lepszy smak.

Zajrzyj do darmowej próbki naszego atlasu roślin i podejmij decyzje o zakupie!

Próba smaku:

Po obróbce termicznej jest bardzo smaczna. W moim odczuciu o wiele smaczniejsza niż szpinak (mniej kwaśna). Na surowo jest nieszczególna, delikatna i niezbyt wyrazista.

Próba węchu:

Po roztarciu na surowo pachnie niezbyt zachęcająco, jak typowy polny chwast.

Jak prawidłowo rozpoznać?

Roślina jest bardzo charakterystyczna ze względu na malutkie biało-żółte kwiaty i ogólną budowę. Łodyga w górnej części silnie się rozgałęzia i najczęściej znajdują się tam liczne kwiaty. Roślina bardzo często występuje stadnie.

Wskazówka występowania:

Jest częstym chwastem na przydomowych ogródkach, wyrasta np. na polach ziemniaków (często jako chwast roślin okopowych).

Z czym można pomylić?

Żółtlica owłosiona (łac. Galinsoga quadriradiata) – roślina jest tak samo jadalna [1].

Właściwości medyczne:

Ziele ma właściwości antybakteryjne, odtruwające oraz przeciwzapalne. Wykorzystywane jest w medycynie ludowej do leczenia powierzchownych ran, egzemy, owrzodzeń i innych zmian skórnych [2], [6]. W Południowej Etiopii (Strefa Debub Omo) wykorzystuje się kwiaty Żółtlicy zmieszane z nasionami i liśćmi monsonii (łac. Monsonia Parvifolia) do preparatu łagodzącego bóle zębów [4], [5]. Ponadto roślina jest cenna w zastosowaniach dietetycznych. Wysuszone ziele może zawierać nawet 681 mg magnezu, 14 mg cynku , 44 mg manganu, 3 mg miedzi, 27 mg żelaza, przy czym posiada zaledwie 41 kcal.

Film:

Zachęcam do zapoznania się z playlistą „Poradnik Chwastożercy” na moim kanale na YouTube. Pamiętaj zostawić subskrypcję oraz komentarz – wspierasz tym samym rozwój atlasu!

Wykaz źródeł:

1. Łukasz Łuczaj: Dzikie Rośliny Jadalne, Chemigrafia Krosno, Krosno 2004.
2. Blog Dr. Henryka Różańskiego https://rozanski.li/338/zltlica-galinsoga-w-ziololecznictwie/
3. Christine Facella i inni: HERBACEOUS PLANTS GOWANUS FIELD GUIDE. GOWANUS CANAL CONSERVANCY, 2020. https://gowanuscanalconservancy.org/wp-content/uploads/2020/04/2020-Herbaceous-Plants-Gowanus-Field-Guide.pdf
4. Tolossa, Ketema et al. Ethno-medicinal study of plants used for treatment of human and livestock ailments by traditional healers in South Omo, Southern Ethiopia. Journal of ethnobiology and ethnomedicine vol. 9 32. 16 May. 2013, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3679849/
5. Samar Ali, Sara Zameer, Mohammad Yaqoob: Ethnobotanical, phytochemical and pharmacological properties of Galinsoga parviflora (Asteraceae): A review Tropical Journal of Pharmaceutical Research December 2017; 16 (12): 3023-3033 https://www.tjpr.org/admin/12389900798187/2017_16_12_29.pdf
6. Monika Fijołek: Atlas Dzikich Roślin Jadalnych. SBM, Warszawa, 2017.