Porzeczka czarna

Indeks jadalności
Indeks medyczny
Identyfikacja	bardzo łatwa
Częstotliwość	średnia

Jadalne są owoce oraz liście na surowo i po ugotowaniu [1]. Można je przetwarzać identycznie jak opisywaną porzeczkę czerwoną. Ciekawym pomysłem jest jednak przyrządzenie wątróbki z polewą porzeczkową. W tym celu kroimy i smażymy cebulkę, dodajemy posiekany czosnek, zalewamy odrobiną bulionu oraz czerwonym winem wytrawnym, a pod koniec dorzucamy pół szklanki porzeczek i dusimy przez 5 minut. Powstałym sosem polewamy wcześniej usmażoną wątróbkę.

Zajrzyj do darmowej próbki naszego atlasu roślin i podejmij decyzje o zakupie!

Próba smaku:

Owoce mają specyficzny porzeczkowy smak, nie różniący się znacząco od innych odmian uprawnych.

Jak prawidłowo rozpoznać?

Jest to niski krzew maksymalnie do 2 metrów, posiadający czarne owoce, na których widać jaśniejsze nieregularne gruczołki. Nie różni się specjalnie od innych odmian uprawnych.

Wskazówka występowania:

Roślina czasami występuje w lasach oraz zaroślach.

Z czym można pomylić?

Gdy na krzewie znajdują się owoce, nie sposób pomylić go z innymi roślinami. Jednak gdy na krzewie nie ma owoców, można ją pomylić z innymi gatunkami porzeczki występującymi na dziko, porzeczką czerwoną, porzeczką agrest, porzeczką skalną i porzeczką alpejką, również gatunkami jadalnymi.

Właściwości medyczne:

Surowcem leczniczym jest liść porzeczki, który może być wykorzystywany jako środek moczopędny, a także jako płukanka jamy ustnej i gardła (środek przeciwbakteryjny i ściągający) [2].

Film:

Zachęcam do zapoznania się z playlistą „Poradnik Chwastożercy” na moim kanale na YouTube. Pamiętaj zostawić subskrypcję oraz komentarz – wspierasz tym samym rozwój atlasu!

Wykaz źródeł:

1. Łukasz Łuczaj: Dzikie Rośliny Jadalne, Chemigrafia Krosno, Krosno 2004.
2. Aleksander Ożarowski: Ziołolecznictwo. Poradnik dla lekarzy. PAŃSTWOWY ZAKŁAD WYDAWNICTW LEKARSKICH, Warszawa, 1982.